Blog Richel: Oneindigheid is hier een treffend begrip
Infinitas? Oneindigheid is een treffend begrip op Richel. Het voortdurende ritme van dag en nacht, eb en vloed, vogelvertrek en terugkomst, bevruchting-eieren-nieuw leven-sterven. Het is rondom ons aanwezig op Richel. Oneindig…..lijkt het.
In de verhalen die we tegenkomen deze week blijkt wel hoe kwetsbaar dit oneindige is. De handkokkelvissers vertellen over de veranderde kokkelvangst. De mannen van de Asterias geven aan hoeveel mosselzaad er is gevallen dit jaar en dat de verklaring daarvoor niet duidelijk is. Droogvallers delen de ervaringen van eerdere Richel bezoekjes en vertellen over de toren die hier ooit stond, met slechts één verdieping. Er wordt gesproken over gaswinning, inklinking en zeespiegelstijging.
En zelf merken we ook kleine verschillen.
Het aantal blauwe haarkwallen is enorm toegenomen afgelopen jaren. Voorheen zwommen we met hoog water nog wel eens een rondje om de toren. Nu is dat toch spitsroede zwemmen en blijft het bij pootje baden terwijl René vanaf de toren aanwijzingen geeft waar de kwallen zich bevinden. Met de tentakels die toch een meter lang kunnen worden en die wel degelijk steken is het oppassen geblazen.
Aan de groep die na een praatje op de toren nóg wel meer wil weten leg ik uit: welke kwal steekt en welke niet. Dat er onderzoek wordt gedaan naar de toename van de kwallen. Dat ze eerder ‘pieken’ en ook blauwer (ouder) worden. En dat het vermoeden bestaat dat er een link is met klimaatsverandering.
https://www.naturetoday.com/intl/nl/nature-reports/message/?msg=31124
En als we dan in de avond de zon als een rode vuurbal zien verdwijnen verzuchten we; dat we bevoorrecht zijn de Wadden zo mee te mogen maken. En dat we voor onze kinderen en alles wat daarna komt niet weten of de Waddenzee blijft bestaan zoals wij die nu kennen. Zo oneindig is het niet..
De volgende morgen bij laag tij ontdek ik een protest-poepje van een wadpier… hoezo niet oneindig!
