Blogs wadwachters
- pagina 1
- pagina 2
- volgende pagina
Resultaten

Tot de jaren ’50 van de vorige eeuw was Rottumerplaat niet meer dan een kale zandplaat, westelijk gelegen van het eiland Rottumeroog.

Met windkracht 7 belooft het een bumpy ride te worden van Harlingen naar Richel, ons ‘thuis’ voor de komende week.

Afgelopen vrijdag was het weer zover: begin van een week wadwachter zijn op Richel, parel van de Waddenzee.

De foto geeft de week goed weer. Het is de plek waar de platbodems normaal droogvallen.

We ontvangen bezoekers van droogvallende bruine vlootboten op de Wadtoren op Richel, een zandplaat in het Wad, waar we een hele week lang mogen vertoeven.

De Asterias vaart niet, dus moeten we met de veerboot naar Vlieland alwaar we vanaf de jachthaven met de Phoca naar Richel worden gebracht.

Op Rottumeroog klinkt een idioot geluid. Een soort bubbelen en borrelen. Niet mechanisch, maar beestachtig.

Een broedseizoen lang op Rottumerplaat mogen verblijven is voor mij iets nieuws.

Eindelijk was ‘t zover, we mochten onze eerste week als wadwachter starten en direct het wadwachters-seizoen op Richel aftrappen.

In augustus eindigt globaal het broedseizoen, de jonge vogels zijn uitgevlogen.

Halverwege de nacht verrekken we van ons dijkhuisje aan het Haringvliet om op tijd met de Asterias naar Richel te gaan.

We delen deze week de wadtoren met twee onderzoekers van het NIOZ: Anneke en Bruno.

Voor de zevende keer hebben we het geluk om een week als wadwachter op de wadtoren te verblijven.

Het intrigeert ons, die drooggevallen aluminium boot daar ver weg op de plaat.

Het broedseizoen loopt ten einde. In het noorden is dat vaak al wat eerder.....

Zo’n 45 jaar geleden ontmoette ik Isabel. In Wageningen, waar ik studeerde.

Een vraag die je vol verwondering vult. Ik sta met een handvol veren...

Als vogelwachter houden we ons niet alleen bezig met vogels, maar ook met vlinders!
- pagina 1
- pagina 2
- volgende pagina