Stuivend zand legt verleden Terschelling bloot
Weilanden, hekwerk, kabels en oude bunkers... jaren lang hebben ze verborgen gelegen onder het zand van de duinen op Terschelling. Door het stuiven van het zand komen deze verborgen verhalen af en toe 'boven water'.
Op dit moment is een weiland dat zo’n 30 jaar geleden onder het zand verdween goed zichtbaar, inclusief prikkeldraad. Een eindje verder komt allemaal puin boven het zand uit, waarschijnlijk van de bunkers uit de Tweede Wereldoorlog die hier vroeger stonden. Boswachter Joeri legt uit hoe dat werk, stuivend duin...
Bulldozers
De Terschellinger duinen werden vroeger met bulldozers op hoogte gehouden, om het eiland tegen het water te beschermen. Tegenwoordig doet de natuur zelf haar werk in de zeeduinen bij Oosterend. Het duinzand kan stuiven en zorgt ervoor dat duinen in een paar jaar tijd soms wel zes meter hoger worden. Hier ontstaat een levendig landschap waarin sporen uit het verleden naar boven komen. De oude telefoonkabel naar Ameland, aangeduid met een metalen bordje van de PTT, takkenschermen en fietspaden.
Stuivende natuur
Dit levende duinlandschap is ook voor de natuur van belang. Het grootste deel van de Nederlandse duinen is vastgelegd, waardoor er geen verstuiving meer plaatsvindt. Juist die verstuiving hoopt Staatsbosbeheer op Terschelling terug te krijgen. Vogels als de zeldzame tapuit, de bontbekplevier en in de winter de strandleeuwerik en sneeuwgors profiteren er van. Ook verschijnen er karakteristieke planten als zeewinde, loogkruid, muurpeper en zeeraket.