Stormzeehonden terug in open water
Voor acht huilers was het gisteren bevrijdingsdag. Na een kort verblijf in de zeehondencrèche in Pieterburen mochten de stormslachtoffers van dit jaar terug naar zee.
Sinds de westerstormen van de afgelopen week puilde de crèche uit. Op Terschelling werden de eerste zeehonden vrijgelaten.
Terschelling - Opgesloten in houten kisten was het vast een rare gewaarwording voor de acht zeehonden die gisteren op Terschelling werden uitgezet. Door het hekwerk van de kist konden ze het strand, de zee en de blauwe lucht al zien. Zeehondenmoeder Lenie 't Hart telt tot drie. Dan schuift het luik open. De branding komt vol in beeld. Het is de aanblik van de vrijheid. Niet alle zeehonden hebben zin om direct een frisse duik te nemen. Wolletje en Misha wagen zich niet eens buiten de kist. Die moet worden opgetild voordat ze vertrekken. Andere zeehonden gaan eerst eens op onderzoek uit. Al die mensen met camera's zijn hoogst interessant. "Dit waren de zeehonden die rond oud en nieuw werden binnengebracht", vertelt Lobke Bouwknegt. Zij werkt nog maar een week voor de crèche, als dierenarts. Dit is haar eerste uitzetting. "Hier doe je het voor." Na de fotosessie vinden de zeehonden het welletjes. Tegelijk kruipen ze naar zee. In de branding blijven ze nog een tijdje vlak bij elkaar. Uiteindelijk zwemmen ze allemaal richting de zandbank. Daar liggen nog meer zeehonden uit te rusten. Lenie 't Hart wordt bij het uitzetten bijgestaan door haar medewerkers en Hessel Wieg man, die als zeehondenredder bekend staat op het eiland. Hij heeft 's ochtends een nieuwe huiler gevonden. "Ongeveer twintig kilo", zegt 't Hart, terwijl ze over de mand buigt waar hij in ligt. "Terwijl hij eigenlijk vijftig had moeten zijn. We hebben hem Theo genoemd, naar een strandjutter die vandaag wordt begraven." De zeehond mag met de reddingsboot terug naar Harlingen. En dan op naar Pieterburen.