Hoeveel zout kan het Lauwersmeer verdragen?

Een beperkte zoet-zout-variant beantwoordt volgens gedeputeerde Henk Bleker (CDA) niet aan de natuurdoelstellingen.
Hetzelfde geldt voor de varianten waarbij het zeewater buiten de dijk wordt gehouden.
De betrokken provincies en waterschappen willen bij het opstellen van een watervisie voor het Lauwersmeer veilige dijken met een optimale natuurontwikkeling combineren. Ze wilden daarbij aanvankelijk afzien van de mogelijkheid zout water binnen te laten.

Tot teleurstelling van natuurorganisaties, die veel verwachten van een zoet-zout- milieu waarbij zandplaten beurtelings onderlopen en droogvallen.
Volgens de provincies en waterschappen zouden de gunstige effecten daarvan op den duur worden teniet gedaan door de zeespiegelrijzing. Maar na politieke druk van PvdA en GroenLinks haalden ze bakzeil en maakten ze studie van de zogenaamde gedempt-tij-variant.

Die blijkt nu volgens Bleker te weinig uit te halen.
Hij wil nu laten uitzoeken hoe maximale natuurwinst is te boeken met het inlaten van veel meer zout water. Het gaat om zo'n vierhonderd kubieke meter water per seconde. "Maar die maximale variant kan wel eens honderd tot 150 miljoen euro duurder zijn", aldus de gedeputeerde.

Gedeputeerde staten denken er niet over de provincie dat geld te laten ophoesten. Ze vragen daarom het rijk het extra geld op tafel te leggen.
Ook het toekomstige waddenfonds van 800 miljoen, dat er komt als de NAM waddengas mag winnen, mag daarvoor niet worden geplunderd. "Een greep van 100 miljoen daaruit wordt te dol", aldus Bleker.
Wil natuurminister Veerman niet dokken, dan moet hij maar naar Brussel reizen om de Europese Commissie uit te leggen dat de natuurdoelstellingen voor het gebied bijgesteld moeten worden. "Europa vindt het een uniek stuk natuur, dat kan dan niet door twee provincies en twee waterschappen gefinancierd worden."