Verhoeven verlaat met hartezeer Ameland

Gepubliceerd op 26 januari 2006OverigAangemaakt door Leeuwarder Courant (Pier Abe Santema)

BALLUM Burgemeester Paul Verhoeven leidde gistermiddag zijn laatste raadsvergadering op Ameland.

Hij had hetzelfde gevoel als toen hij als tiener zijn vriendinnetje naar de trein had gebracht, zei hij. Hartzeer. De introverte Verhoeven heeft het eiland in stilte in zijn hart gesloten.
Die stille liefde had wel wat openlijker geuit mogen worden, vonden verschillende raadsleden. Ameland was gewend aan burgemeesters die midden in de samenleving stonden. Verhoeven was volgens hen geen Amelander onder de Amelanders geworden.

Toch wilde Ameland Verhoeven na vijf jaar helemaal niet kwijt. Respect klonk door voor de manier waarop hij Ameland meteen in het begin door de be stuurscrisis rond het vertrek van wethouder Will Bakema heen sleepte.

Ook bleef de kersverse burgemeester functioneren ondanks de langdurige ziekte van de gemeentesecretaris. Dat terwijl tegelijkertijd ook de mores van het duale stelsel aangeleerd moesten worden.

Verhoeven sprak op zijn beurt waardering uit voor de gemeenteraad. Een raad waar geregeld pittig gediscussieerd werd, maar waar men na de vergadering elkaar altijd weer vriendelijk groette.

Als voorzitter van het Overleg Orgaan Waddeneilanden had hij zich ingezet voor het behoud van zelfstandigheid van de Waddengemeenten. Alleen door samenwerking kunnen de eilanden voorkomen dat ze ingelijfd worden door 'wal- ge meenten', beklemtoonde hij nog eens.

Verhoeven zei zich echter geen zorgen te maken over die zelfstandigheid in de toekomst. Zolang de raad het belang van Ameland boven partijbelangen blijft stellen, is er geen gevaar, aldus Verhoeven.

Hij was inderdaad geen ,,popiejopie'' burgemeester op Ameland, gaf Verhoeven toe. Maar op de achtergrond had hij zich ingezet voor Amelanders met sociale problemen. Buiten de publiciteit. De afgelopen dagen had hij ,,een aantal hele mooie briefjes'' gehad.

Ameland zal Verhoeven in de toekomst nog wel eens kunnen verwelkomen. Want het meisje dat hij in zijn tienerjaren met pijn in het hart op de trein zette, zat gistermiddag naast hem. Het is nu zijn vrouw, Gerda.